NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
قُتَيْبَةُ
بْنُ سَعِيدٍ
أَنَّ مُحَمَّدَ
بْنَ
جَعْفَرٍ
حَدَّثَهُمْ
حَدَّثَنَا
سَعِيدٌ عَنْ
مَطَرٍ
ويَعْلَى
بْنِ حَكِيمٍ
عَنْ نَافِعٍ
عَنْ
نُبَيْهِ
بْنِ وَهْبٍ
عَنْ أَبَانَ
بْنِ
عُثْمَانَ
عَنْ عُثْمَانَ
أَنَّ
رَسُولَ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
ذَكَرَ
مِثْلَهُ
زَادَ وَلَا
يَخْطُبُ
Osman (r.a.)'dan rivayet
olunduğuna göre,
Rasûlullari (S.A.V.)
önceki (1841.) hadisin bir benzerini ifâde buyurmuştur. (Ancak Kuteybe bu
rivayete şu cümleyi de) ilâve etti:
İhram)ı bir kimse
dünürlükte yapmasın.
İzah:
Nevevî, Şerhu Müslim,
IX, 193; Tahâvî, Şerhu, Meâni'l-Asâr, II, 268. Beyhâkî, e; Sünenü'l-kübrâ, V,
65.
Her ne kadar musannif
Ebû Dâvud, bu hadisin Mâlik'ir Nâfi'den rivayet ettiği metninde "dünürlük
de yapmasın” sözünün bulunmadığını ifâde ediyorsa da Tahâvî, Müslim ve Beyhakî'nir
Mâlik'den rivayet ettikleri metninde "dünürlük de yapmasın" ibâres
vardır.
Bu hadis-i şerif, bir
önceki hadiste geçen "ihramlının evlenmesinir caiz olmadığı" hükmüne
ilâve olarak "ihramlının dünürlük yapmasının caiz olmadığı" hükmünü
de getirmektedir.
Şafiî, Hanbelî ve
Hanefî ulemâsına göre buradaki nehy, kerâhet-i ten zihiyye ifâde etmektedir.
İmâm-ı Mâlik'e göre ise, buradaki nehyin hükmü haramdır.